به نقل از سایت: www.alikonline.ir

روز 29 اکتبر سالروز تاسیس جمهوری ترکیه نوین می باشد. اکنون این کشور 91 ساله شده و هر ساله و به این مناسبت جشن های باشکوهی در ترکیه برگزار می گردد.

یلماز مورات بیلیجان وبلاگ نویس ترک و منتقد دولت در سایت اینترنتی شبکه (T24) ترکیه مقاله ای تحت عنوان «سرگذشت کوتاه ترکیه نوین» نوشته و صفحات سیاه و خجالت آوری از تاریخ آن کشور را تشریح نموده است.

مورات بیلیجان مقاله خود را با نگاهی به تاریخ امپراطوری عثمانی آغاز و می نویسد:

پس از 600 سال حکومت عثمانی، در سال 1923 میلادی ترکیه نوین بنیان نهاده شد. این ترکیه که بر پایه تفکرات رهبران حزب اتحاد و ترقی و ترکان جوان پایه ریزی شده بود می بایست کشوری با ساکنین عمدتا ترک بنا می گردید و در این راه تمام اقلیت های مذهبی مانند ارمنیان، آشوریان، یونانی ها، علویهاو.... یا می بایست پاکسازی و تبعید شوند و یا به زور ترک دیانت کنند. که این برنامه با نسل کشی ارمنیان و آشوریان در سال 1915 و نسل کشی سایر اقلیت ها از سال 1920-1914 و بعدها در سال 1937 و 1955 برنامه ریزی و با موفقیت اجرا شد.

این وبلاگ نویس ترک معتقد است حکومت علاوه بر کشتار و اعمال فشار برای تغییر دیانت و ترک سازی جامعه هدف دیگری نیز در سر می پروراند و آن ترک سازی اقتصاد کشور بود زیرا در آن زمان اقتصاد ترکیه بر پایه علم و دانش مسیحیان و اقلیت ها در اقتصاد اداره می شد و مسلمانان ترک نقشی در آن نداشتند. از اینرو حکومت با بی شرمی تمام علاوه بر کشتار و نابودی، هر آنچه جزء دارائی اقلیت های مذهبی مانند ارمنیان و یونانیان بود غارت و تحت مایملک خود قرار داد.

آنها برنامه خود را از شهر ازمیر آغاز کردند. روزهای متوالی شهر ازمیر در شعله های آتش می سوخت و به جرات می توان گفت پس از چند روز دیگر هیچ ارمنی و یونانی در شهر باقی نماند. بدنبال این اهداف برنامه ریزی شده  طبقات جدید اجتماعی تشکیل شد که در برگیرنده سه طبقه ترک، کرد و غیر مسلمان می شد. اصلاحات برنامه ریزی شده ادامه یافت تا اینکه سال 1937 میلادی فرا رسید و حوادث خونبار درسیم بوقوع پیوست و بعدها هم حوادث 1955 میلادی که بدنبال آن مابقی اقلیت غیر مسلمان ترکیه بالجبار کشور را ترک گفتند.

و اینست سرگذشت کشور ما که در طی چند ماه همه شهرها از شهروندان ارمنی، آشوری و یونانی پاکسازی شد، هر آنچه متعلق به آنها بود مصادره، و سپس همه را وادار کردیم که تنها به زبان ترکی صحبت کنند. حال ما امروز به این تاریخ می بالیم، جشن می گیریم و افتخار می کنیم.

در انتهای این مقاله مورات بیلیجان معتقد است اینگونه شد که حکومت های بعدی ترکیه توانستند آرزوی دیرین ترکان جوان را برآورده کرده و زنده نگاه دارند. این کشور 91 ساله شده است بدون آنکه ما شاهد کوچک ترین مولفه ای از دموکراسی باشیم.