همایش بین‌المللی یکصدمین سالگرد نسل کشی ارامنه با عنوان «نسل کشی ارامنه: تاریخچه، محکومیت و مطالبات» با حضور سخنورانی از کشورهای ایران، ارمنستان، لبنان و فرانسه در اصفهان برگزار شد.

همایش بین‌المللی یکصدمین سالگرد نسل کشی ارامنه در اصفهان از صبح روز پنج شنبه مورغ 31 اردیبهشت 1394، با حضور مسئولان خلیفه گری ارامنه اصفهان و جنوب ایران، مهندس عصارزادگان شهردار محترم منطقه 5 اصفهان، اساتید دانشگاه‌های مختلف از ایران، لبنان، ترکیه و همچنین اساتید دانشگاه‌های ارمنستان، نمایندگان ارامنه در مجلس شورای اسلامی، مدعوین اقلیت های دینی و جمعی از ارامنه مقیم اصفهان برگزار شد. این مراسم که با شعار «به خاطر دارم و حق می‌طلبم» برگزار شد تا پایان روز به طول انجامید.

در این همایش اساتید دانشگاه‌های مختلف به ایراد سخنرانی در زمینه‌های احیای مجدد تمامیت ارضی جمهوری ارمنستان مسایل و دورنماها، تغییر اجباری دین و جذب کودکان یتیم ارمنی در دوران نسل کشی ارامنه، کشتار ارمنیان در ولایت باکو و مجرمیت زمامداران ترک و آذری، چشم‌اندازهای حقوقی و سیاسی، جبران پیامدهای نسل کشی ارامنه، تاریخ تمدن ارمنستان در تقابل با جعل تاریخی ترکیه و آذربایجان، ارمنستان در اسناد و منابع تاریخی و جغرافیای عثمانی و پارادوکس‌های حقوقی نسل کشی ارامنه به ایراد سخن پرداختند.

در سال ۱۹۱۵ میلادی (برابر با ۱۲۹۴ شمسی) در خلال جنگ جهانی اول و با فرصتی که جنگ فراهم آورده بود، امپراتوری عثمانی با برنامه‌ای از پیش تعیین شده در شب ۲۴ آوریل صد‌ها تن از رهبران سیاسی و روشنفکران ارمنی را دستگیر و به قتل رساند. بنابر برخی اقوال تاریخی، پس از آن در فاصله سال‌های ۱۹۱۵ تا ۱۹۲۳ میلادی (برابر با ۱۲۹۴ تا ۱۳۰۲ شمسی) بیش از ۱.۵ میلیون ارمنی ساکن ارمنستان غربی بر پایه طرح و برنامه‌ریزی مسنجم سردمداران امپراتوری عثمانی و در اجرای سیاست‌ نژادپرستانه حزب حاکم در آن زمان به نام اتحاد و ترقی، ملقب به ترک‌های جوان به قتل رسیدند. صد‌ها هزار ارمنی با برنامه‌ریزی قبلی به بی‌رحمانه‌ترین شکل کشته یا تبعید شدند و باید گفت ارمنیان ارمنستان غربی در داخل سرزمین اجدادی خود قربانی اولین نسل‌کشی قرن بیستم هستند که به فجیع‌ترین شکل ممکن به‌وقوع پیوست.

***

به نقل از سایت: www.mehrnews.com

روابط ارمنستان و ترکیه را باید به صحنه حقوقی سوق داد

رئیس مرکز تحقیقات اجتماعی مودوس ویوندی ارمنستان گفت: روابط ارمنستان و ترکیه باید به صحنه حقوقی کشانده شود و برای آن راه‌حل‌های حقوقی تعریف شود.

آرا پاپیان در همایش بین‌المللی یکصدمین سالگرد نسل‌کشی ارامنه ضمن محکوم کردن نسل کشی ارامنه در صد سال گذشته اظهار داشت: در حال حاضر جمهوری ارمنستان با توجه به اتفاقاتی که در گذشته رقم خورده بر سر دو راهی قرار گرفته است.

وی با بیان اینکه در حال حاضر نیز تصمیم‌گیری برای آینده می‌تواند تاثیر بسزایی در آینده کشور داشته باشد، افزود: از این رو باید توجه داشت که در روند برخوردها توان نظامی کشور ارمنستان با کشورهایی همچون ترکیه و آذربایجان سنجیده شود.

رئیس مرکز تحقیقات اجتماعی مودوس ویوندی ارمنستان با تاکید بر اینکه در حال حاضر پتانسیل جمهوری ارمنستان در زمنیه‌های اقتصادی و رزمی در مقایسه با پناسیل کلی ترکیه و آذربایجان مزایای قابل لمس تری دارد، افزود: از این رو در حال حاضر پیشنهاد می‌شود روابط ارمنستان  ترکیه باید به صحنه حقوقی کشانده شود  و برای آن راه‌حل‌های حقوقی تعریف شود.

وی با اشاره به اینکه طی سال‌های گذشته قراردادهای متعددی بین ترکیه و ارمنستات منعقد شده است، اضافه کرد: عموم این قراردادها نا سرانجام مانده ولی باید توجه داشت که در این میان رأی داوری وودرو ویلسون امروز هم معتبر بوده و برای کشورهای دخیل در داوری و جانشینان آنان لازم الاجرا است.

پاپیان با تاکید بر اینکه در حال حاضر ارمنستان ملتی با حقوق قانونی است، افزود: در این راستا باید از طریق مجامع حقوقی بین‌الملل خواستار پیگیری جایگاه قانونی و حقوقی خود باشیم و شورای امنیت بر وضعیت ارامنه نظارت بیشتری داشته باشد.

وی با اشاره به اینکه تنش‌های ایجاد شده بین ترکیه و ارمنستان پیامدهای اقدامات جنگی بوده است که ترکیه ارمنستان را به محاصره درآورده است، ادامه داد: بر این اساس مراجعه جمهوری ارمنستان به سازمان‌های بین‌‌المللی نباید به عنوان تشدید تنش تلقی شود.

***

 

به نقل از سایت: www.mehrnews.com

محافل بین‌المللی موضع حقوقی و سیاسی علیه نسل کشی ارامنه اتخاذکنند

استاد انستیتوی تاریخ آکادمی ملی علوم جمهوری ارمنستان گفت: محافل بین‌المللی باید موضع گیری قاطع حقوقی و سیاسی علیه کشتار سال‌های ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ ارمنیان باکو را در راس امور قرار دهند.

گئورگ استپانیان در همایش بین‌المللی یکصدمین سالگرد نسل کشی ارامنه در اصفهان با اشاره به اینکه دهه دوم قرن نوزدهم و دو دهه نخست قرن بیستم برای ارمنیان ارمنستان غربی فاجعه‌بارترین دوران تاریخی به شمار می‌رود، اظهار داشت: دراین بازه زمانی نژاد کشی ارمنیان برنامه‌ریزی و اجرایی شد.

وی با بیان اینکه سیاست‌های ارمنی زدایی حزب «اتحاد و ترقی» ترکان جوان طی سال‌های جنگ جهانی اول تنها به کشتار سراسری ارمنیان ارمنستان غربی در سال‌های ۱۹۱۵ و ۱۹۱۶ محدود نشد، افزود: این سیاست طی سال‌های ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ نیز در قبایل ارمنستان غربی ادامه یافت.

وی با اشاه به اینکه حزب مساوات در ترکیه ارمنیان را مانع اصلی تحقق برنامه‌های خود می‌دانشت ، ابراز داشت: از این رو این حزب نژاد کشی را در دستور کار قرار داد و با برنامه‌ریزی‌های از پیش طراحی شده به خواسته خود تحقق بخشید.

استاد انستیتوی تاریخ آکادمی ملی علوم جمهوری ارمنستان نبرد قهرمانانه ارمنیان باکو در اوج نسل کشی ارامنه در زمان ترکان جوان را بسیار قابل توجه دانست و افزود: این مقاومت ارمنیان باکو در شکل‌گیری ارمنستان فعلی بی تاثیر نیوده است.

وی با اشاره به اینکه در خصوص نسل کشی ارامنه توسط ترکان مستندات زیادی در دست است، ادامه داد: در این مستندات آورده شده است که اولین قربانیان نسل کشی ارامنه در باکو روشنفکران جامعه بودند و در این میان قاتلان حتی به افراد سالخورده و کودکان نیز رحم نکرده‌اند.

استپانیان با بیان اینکه در نسل کشی ارامنه به مدت ۴ روز کامیون‌ها حمل اجساد را انجام می‌دادند، افزود: اجسادی را نیز که موفق به حمل نمی‌شدند در محل سربازخانه‌های سالیانسکی دفن شده‌اند.

وی با اشاره به اینکه پس از نسل کشی سال ۱۹۱۸ شورای بررسی میزان خسارات جانی و مالی ارمنیان تحت نظارت شورای ملی ارمنیان باکو تشکیل شد، ابراز داشت: بر اساس اطلاعات به دست آمده  در این شورا ۴ هزار و ۲۶۴ نفر اسیر، ۵۵۳ نفر زندانی، ۴۷۲ نفر مورد تجاوز قرار گرفته، یک هزار و ۱۴۲ زن گروگان گرفته شده و ۳ هزار و ۵۶۸ نفر مفقودالاثر نیز شناسایی شده‌اند.

استاد انستیتوی تاریخ آکادمی ملی علوم جمهوری ارمنستان اضافه کرد: بر اساس آمار کلی تعداد قربانیان سیاست‌های شوم نژاد کشی ارامنه از ۳۰ هزار نفر در باکو عبور کرد و میزان خسارات مالی نیز از یک میلیارد روبل فراتر رفته است.

وی ادامه داد: بر اساس شهادت شاهدان عینی و مستندات انکار ناپذیر ترکان جوان و سران حزب مساوات به بهانه عملیات نظامی طرح نژاد کشی ارامنه را به اجرا درآورند.

استپانیان با تاکید بر اینکه سیاست ارمنی ستیزی در تمام دوران حیات جمهوری آذربایجان از (۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰) ادامه یافت، افزود: حزب مساوات در سیاست‌های تبعیض نژادی خویش به طور خاص به ارمنیان پرداخته است و جمعیت ارمنیان را هدف خویش قرار داده است.

وی با تاکید بر اینکه نژاد کشی ارمنیان باکو توسط ترکان نه تنها جنبه تاریخی دارد بلکه یک مساله سیاسی و حقوقی نیز هست، گفت: لذا در این راستا باید اقدامات قاطعانه در خصوص این جنایات صورت گیرد.

استاد انستیتوی تاریخ آکادمی ملی علوم جمهوری ارمنستان با بیان اینکه در خصوص انتقال مسئولیت جمهوری آذربایجان باید به منشور «قانون اساسی در مورد بازیابی استقلال آذربایجان» اشاره کرد، افزود: طبق این سند مسئولیت حقوقی جمهوری پیشین آذربایجان تماماً به جمهوری فعلی واگذار می‌شود و همچنین در این سند به ارمنیان احق داده شده است تا از جمهوری آذربایجان در خصوص شناسایی نژاد کشی ارمنیان باکو و پرداخت غرامات مادی و معنوی ادعای حقوق کنند.

وی تصریح کرد: در حال حاضر ترکیه و آذربایجان نه تنها با شواهد تاریخی کنار نمی‌آیند بلکه در سطح دولتی سیاست انکار در پیش گرفته‌اند.

استپانیان با تاکید بر اینکه در حال حاضر محافل بین‌المللی باید موضع گیری قاطع حقوقی و سیاسی علیه کشتار سال‌های ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ ارمنیان باکو را در راس امور قرار دهند، افزود: قطعا پذیرش و شناسایی رسمی نژاد کشی پرداخت غرامت ارمنیان آذربایجان را در پی خواهد داشت.

وی اضافه کرد: سازمان ملل و تمام کشورهای عضو این سازمان صلاحیت رسیدگی به حل مشکل نسل گشی ارامنه را دارند.

***

 

به نقل از سایت: www.mehrnews.com

محرومیت از وطن مهم‌ترین هدف و انگیزه ترتیب‌دهندگان نسل کشی ارامنه

استادیار انستیتوی تاریخ آکادمی ملی علوم جمهوری ارمنستان گفت: محرومیت از وطن مهم‌ترین انگیزه و هدف ترتیب دهندگان نسل کشی ارامنه از این جنایت بوده است.

آرمن ماروکیان بعد از ظهر امروز در همایش بین‌المللی یکصدمین سالگرد نسل کشی ارامنه در اصفهان با بیان اینکه در حال حاضر تمام ارامنه جهان برای شناسایی عاملان نسل کشی ارامنه در ۱۰۰ سال گذشته با یکدیگر متحد شده‌اند، اظهار داشت: در این راستا ارزیابی از چرایی نسل کشی ارامنه امری ضروری است و باید باور داشته باشیم که جبران ضایعه نسل کشی امکان پذیر نیست.

وی با بیان اینکه در حال حاضر و با گذشته ۱۰۰ سال از واقعه نسل کشی ارامنه هنوز ضایعات این جنایت در بین جوامع بین‌الملل و به ویژه ارامنه قابل لمس است، ادامه داد: بر این اساس باید یادآور شوم که عدم محکومیت نسل کشی طی ۱۰۰ سال گذشته بار بزرگی بر دوش ارامنه گذاشته است.

استادیار انستیتوی تاریخ آکادمی ملی علوم جمهوری ارمنستان با تاکید بر اینکه برخی محققان تداوم نسل کشی را تا قبل از به رسمیت شناختن ترکیه به عنوان مجرم امکان پذیر می‌دانند، ادامه داد: محرومیت از وطن، تلفات انسانی، نابودی میراث فرهنگی، خسارات مادی، آسیب‌ها و مشکلات روحی روانی از جمله خسارات و زیان‌هایی که نسل کشی ارامنه معلول آن است.

وی با تاکید بر اینکه محرومیت از وطن مهمترین انگیزه و هدف ترتیب دهندگان نسل کشی بوده است، افزود: بنابراین باید روشن ساخت که این امر چه عواقبی داشته و چگونه بر توان و فعالیت حیاتی ارامنه و رشد آتی این ملت تاثیرگذاشته است.

ماروکیان تعداد تلفات انسانی ارامنه در جریان نسل کشی را حدود یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر عنوان کرد.