به نقل از سایت: www.esfahanemrooz.ir
کنارهگیری اوشین ساهاکیان، ملیپوش اصفهانی از تیم ملی بسیار ناگهانی و غافلگیرکننده بود. او دوشنبهشب گذشته پس از پایان بازی با قزاقستان در رقابتهای انتخابی جامجهانی با اعلام خداحافظیاش از بازیهای ملی همه را شوکه کرد؛ چراکه تا پیش از آن نه چنین قراری رسانهای شده بود و نه کسی از آن اطلاع داشت؛ اما ظاهراً این بازیکن تیم ملی از حدود یک ماه پیش این تصمیم بزرگ را گرفته بود و در ورزشگاه آزادی بهطور رسمی تصمیمش را رسانهای کرد. همین اتفاق غیرمنتظره عاملی شد تا پای صحبتهای یکی از سرشناسترین بازیکنان بسکتبال اصفهان و ایران بنشینیم و دلایلش را برای کنارهگیری از تیم ملی جویا شویم.
امیرحسین احتشامی- اصفهان امروز: کنارهگیری اوشین ساهاکیان، ملیپوش اصفهانی از تیم ملی بسیار ناگهانی و غافلگیرکننده بود. او دوشنبهشب گذشته پس از پایان بازی با قزاقستان در رقابتهای انتخابی جامجهانی با اعلام خداحافظیاش از بازیهای ملی همه را شوکه کرد؛ چراکه تا پیش از آن نه چنین قراری رسانهای شده بود و نه کسی از آن اطلاع داشت؛ اما ظاهراً این بازیکن تیم ملی از حدود یک ماه پیش این تصمیم بزرگ را گرفته بود و در ورزشگاه آزادی بهطور رسمی تصمیمش را رسانهای کرد. همین اتفاق غیرمنتظره عاملی شد تا پای صحبتهای یکی از سرشناسترین بازیکنان بسکتبال اصفهان و ایران بنشینیم و دلایلش را برای کنارهگیری از تیم ملی جویا شویم.
خداحافظی شما از بازیهای ملی بسیار غافلگیرکننده و عجیب بود؟
برای خودم اینگونه نبود چراکه حدود یک ماه پیش به این نتیجه رسیدم که بهتر است از تیم ملی کنار بروم تا جا برای بازی جوانها بیشتر باز شود. بههرحال تصمیم بسیار سخت و دشواری بود چراکه بسکتبال بخشی از وجود من است اما وقتی شرایط را بررسی کردم به این نتیجه رسیدم که الآن بهترین زمان ممکن برای عملی کردن چنین تصمیمی است.
یکی از رسانهها نقلقولی از شما منعکس کرده بود که بیماری مادرتان را دلیل اصلی خداحافظی از تیم ملی عنوان کرده بودید؟
من چنین حرفی نزدم و شاید هم خبرنگاری که این نقلقول را منتقل کرده برداشت اشتباهی داشته است. من گفتم مادرم تنهاست و نیاز به همراهی بیشتری دارد. گاهی اوقات زندگی شخصی ورزشکاران درگرفتن برخی تصمیمها مؤثر است و من هم از این قاعده مستثنا نیستم. به دلیل اینکه مادرم از ایران دور است و تنها زندگی میکند مجبورم شدم از تیم ملی کنارهگیری کنم تا زمان بیشتری را در خدمت ایشان باشم. در چند ماه آینده هم برنامههای تیم ملی بسیار فشرده است و نمیتوانستم برنامههای زندگیام را با تیم ملی هماهنگ کنم. همانطور که اشاره کردم دوری از مادرم تنها دلیل خداحافظیام از تیم ملی نبود و عوامل دیگری همچون باز کردن میدان برای جوانها و نیاز به استراحت بیشتر هم در این تصمیم مؤثر بود. در پایان باید تأکید کنم این کنارهگیری هم به صلاح خودم و هم مادرم بود.
• آیا ممکن است روزی دوباره به تیم ملی برگردید؟
بله. اگر از من بخواهند و شرایطم ازنظر بدنی مناسب باشد و ببینم که میتوانم به تیم ملی کمک کنم، باکمال میل در خدمت کشورم خواهم بود.
• برنامههایتان برای آینده چیست؟ از بسکتبال دور خواهید شد یا همچنان در میدان باقی میمانید؟
هرگز نمیتوانم از بسکتبال دورباشم چراکه با این ورزش خو گرفتهام و جزئی از زندگیام است. میخواهم پس از چند روز استراحت، تمریناتم را آغاز کنم. در حال حاضر تکلیف لیگ برتر بسکتبال برای فصل پیش رو مشخص نیست؛ اما قطعاً در فصل جاری با باشگاهی قرارداد میبندم و برای آنها بازی میکنم.
• شرایط تیم ملی چگونه است؟
شرایط تیم ملی خوب است و تنها جای مدال بازیهای آسیایی در کارنامه بسکتبال ایران خالی است که مطمئنم در جاکارتا باهمت بازیکنان و کادر فنی به این مهم نیز میرسیم.
• بسکتبال اصفهان در چند سال گذشته دچار رکود عجیبی شده ولی با حضور جواد داوری در رأس هیئت کورسوی امیدی دیده میشود تا این رشته در اصفهان از خواب بیدار شده و جایگاه ازدسترفتهاش را به دست آورد...
آقای داوری از پیشکسوتان بسکتبال اصفهان است و باهم در تیم ملی و باشگاهی همبازی بودیم. به تواناییهایش ایمان کامل دارم و مطمئنم اگر زمان کافی در اختیارش قرار بگیرد میتواند تحولی چشمگیر در بسکتبال اصفهان به وجود آورد. این کار نیاز به چندین سال کار مداوم دارد و من این توان را در جواد میبینم چون از بچگی با ایشان بزرگشدهام و میدانم که چقدر به کارش وارد است و میتواند منشأ تحولات گستردهای شود. خوشبختانه در ردههای پایه سرمایهگذاری خوبی انجامشده است و هیئت بسکتبال اصفهان هم در لیگ دسته پایینتر تیم داری میکند که برای بسکتبال اصفهان نویدبخش است.
• شما هم به رشد بسکتبال اصفهان کمک خواهید کرد؟
من از بسکتبال اصفهان به تیم ملی رسیدم و در این شهر به دنیا آمدهام، پس طبیعی است که هر کاری از دستم برآید برای رشد و پیشرفت بسکتبال اصفهان انجام میدهم. امیدوارم تیمهای باشگاهی بزرگی همچون ذوبآهن و فولاد مبارکه سپاهان به بسکتبال برگردند تا این رشته ورزشی در اصفهان جان دوبارهای بگیرد. به اعتقاد من بسکتبال اصفهان پتانسیل زیادی دارد و حضور باشگاههای بزرگ انگیزهها را برای کار دوچندان میکند.