به نقل از سایت: www.isna.ir
یک عضو شورای سیاستگذاری جایزه ویژه زندهیاد زاون قوکاسیان گفت: زاون را دوست عزیزی میداند که همه اهالی سینمای اصفهان، خاطرات شیرین و مشترکی با او دارند.
به گزارش ایسنا و به نقل از ستاد خبری سیویکمین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان اصفهان، غلامرضا آبآب علت طراحی این جایزه در این دوره را ادای دین به این استاد سینما و حفظ یاد او میداند.
وی یادآوری میکند که غلامرضا مهیمن از دوستان زاون هم قرار بوده بنیاد زاون را در اصفهان تاسیس کند که به خاطر مسائلی این اتفاق ممکن نشد.
او می گوید: قرار بود خانه زاون، تبدیل به بنیاد زاون شود که به دلیل وجود مسائلی درباره مالکیت این خانه، این اتفاق امکانپذیر نشد. بااینوجود باید جایی به نام زاون در اصفهان راهاندازی شود تا این هنرمند فراموش نشود و نسلهای بعدی سینمای اصفهان بدانند باید چهکار کنند.
آبآب میگوید که شروع کار بنیاد زاون، میتواند اعطای جایزهای به نام او به فیلمهای برتر باشد و اشاره میکند که 5 داور جایزه زاون در جشنواره فیلم کودک، فیلمهای سینمای ایران را با توجه به حسن سلوک، اخلاق، روحیات و مکنونات ذهنی زاون داوری خواهند کرد.
او لحظاتی را به یاد میآورد که وقتی در جشنوارهها و جلسات نمایش فیلم، نام زاون برده میشد، سالن از شدت سوت و کف، گویی از جا کنده میشد، اما زاون با وجود اینهمه علاقمند، بسیار متواضع بود.
او خاطرات خود با این استاد سینمای اصفهان را اینگونه شرح میدهد: شبها و روزها در هیاتهای داوری و انتخاب فیلم جشنوارههای سینمایی مختلف باهم بودیم و دعواهای فرهنگی زیادی هم سر فیلمها میکردیم، ولی با وجود این بحثها باهم دوست بودیم.
آبآب معتقد است وجوه اخلاقی زاون به دیگر وجوه او برتری داشت و او معلم اخلاق خوبی بود و شاگردانش از او درس میگرفتند.
او ادامه می دهد: این مدرس سینما، چند فیلم ساخته بود که دوتای آنها درباره اقلیتهای مذهبی و ارامنه اصفهان و حاصل ارمنی بودن زاون و رابطه خوب او با شورای خلیفهگری ارامنه اصفهان بود.
آبآب به فعالیت پر رنگ زاون در زمینه مشاوره ساخت فیلم هم اشاره میکند و میگوید: او راهنمای بسیاری از فیلمسازان اصفهانی بوده است.
به اعتقاد آبآب، همه دغدغه زاون، بعد از وابستگی به خانواده و مادرش، سینما و دانشجوهایش بود.