به نقل از سایت: www.irna.ir

شبکه ˈالمیادینˈ روز یکشنبه اعلام کرد: برخی خانواده های ارمنی از شهر کسب در حومه لاذقیه که طی هفته گذشته به کانون درگیری بین گروه های مسلح تروریستی و ارتش سوریه تبدیل شده، آواره شدند. آنان ترکیه را متهم می کنند که با حمایت کامل مالی و نظامی از گروه های مسلح تروریستی ، تاریخ ضد ارمنی خود را این بار در خاک سوریه تکرار می کند تا ارامنه را از خانه و شهرشان آواره کند. 

منطقه کسب یک شهرک کوهستانی در حومه لاذقیه است که اکثریت ساکنان آن را ارامنه تشکیل می دهند. یورش گروه های مسلح تروریستی به منطقه کسب که در سه سال گذشته آرام و به دور از درگیری ها بوده، خانواده های ارمنی را از این شهر آواره کرد. این افراد در قرن بیستم توسط ترکیه به کسب کوچ داده شدند و اکنون گروه های مسلح با هماهنگی و پشتیبانی رسمی و علنی ترکیه آمده اند تا بار دیگر ارامنه را از این منطقه آواره کنند. 

ارامنه منطقه کسب اعلام کردند که صدای گلوله های توپخانه و آتش سلاح ها را از داخل خاک ترکیه علیه شهرک کسب و اطراف آن شنیدند. آنان اسناد و مدارک شناسایی و مقدار کمی از اثاثیه خود را جمع کردند و از کسب خارج شدند. البته این اولین حمله گروه های مسلح به ارامنه در سوریه و موج آوارگی آنان نیست، زیرا پیش از این هم ارامنه در ˈحلبˈ، ˈقامشلیˈ و ˈالرقهˈ با یورش افراد مسلح مجبور به ترک خانه و زندگی خود و آوارگی در مناطق دیگر سوریه شدند. 

ارامنه کسب می گویند که ترکیه از جنگجویان خارجی و غیر سوری با سلاح و پول حمایت می کند و افراد مسلح تروریستی از خاک ترکیه وارد سوریه می شوند و به محله های آرام و امن آنان حمله می کنند. ارامنه سوریه اعلام کردند که هنگامیکه ترکیه در اوایل قرن بیستم دست به نسل کشی ارامنه زد، این سوریه بود که آنان را با آغوش باز پذیرفت و آنان این حمایت سوریه را فراموش نمی کنند. بسیاری از ارامنه آواره از شهر کسب در کلیسای ارمنی ˈبانوی پاکˈ در لاذقیه پناه داده شده اند. 

پس از 10 روز درگیری سنگین بین ارتش سوریه و گروه های تروریستی، ارتش توانسته شهرک کسب را در محاصره آتش خود قرار دهد. توپخانه ارتش سوریه مراکز تجمع افراد مسلح تروریستی را در اطراف و داخل کسب گلوله باران کرده است. 

مخالفان سوریه و گروه های مسلح تروریستی اعلام کردند که تعدادی از فرماندهان نظامی این گروه ها که غیر سوری هستند، از جمله چند تبعه تونسی و مغربی در این درگیری ها کشته شده اند. بسیاری از فرماندهان میدانی این گروه ها غیر سوری و حتی غیر عرب از جمله اتباع چچنی، قفقازی و کشمیری هستند.