به نقل از سایت: www.hoosk.net

دولت ترکیه هم اکنون به سه لایه کثافت و چرک آلوده است.

گارو پایلان، نماینده ارمنی تبار حزب دموکراتیک خلق ها در مجلس ترکیه نطقی درمورد ترور طاهر الچی، رییس کانون وکلای دیاربکر و کنشگر حقوق بشر کرد. وی گفت: عدم مجازات جنایتکاران دولتی ارتکاب جنایات تازه را تشویق می کند.

گارو پایلان نطق خود در مجلس ترکیه را با دادن سلام به زبان ارمنی آغاز کرد.

وی ابتدا مراتب همدردی عمیق خود را به خانواده های طاهر الچی و مامور پلیسی که در دیاربکر به ضرب گلوله به قتل رسیده بود ابراز داشت و به آن ها تسلیت گفت. سپس نطق کوبنده ای درباره بی عدالتی، جنایات دولت متبوعش، لاپوشانی ها و فقدان آزادی مطبوعات در ترکیه ایراد نمود. قسمت هایی از نطق او را درزیر ملاحظه می کنید.

طاهر الچی یک کبوتر صلح بود، درست مثل هراند دینک روزنامه نگار ارمنی،هراند دینک، دو روز پیش از قتل ناجوانمردانه اش چنین نوشته بود: من مثل یک کبوتر دلشوره دارم، اما می دانم که در این کشور با کبوترها کاری ندارند.

آن چه که اتفاق افتاد، اما این بود که نیروهای امنیتی واطلاعات ژاندارمری این کشور اُگون ساماست، نوجوان ترک را از طرابوزان به استامبول فرستادند و به او کمک کردند که دینک را به قتل برساند. هشت سال از آن روز تیره گذشته و ما هنوز نتوانسته ایم گوشه های تاریک این واقعیت تلخ را در معرض دید مردممان قرار دهیم.

اندکی پیش، عالیجناب ریاست مجلس اظهار داشتند که دولت را متهم نمی کنند.... لکن، دولت هم اکنون به سه لایه کثافت و چرک آلوده است. کارما در این جا باید پاک کردن این چرک باشد نه پوشاندن آن. زیرا، اگر این کار را نکنیم جنایات روی هم انباشته شده وتکرار می شوند، یعنی همان چیزی که درمورد هراند دینک اتفاق افتاد. قتل او بدون مجازات ماند و نتیجه اش اینست که اکنون کبوتر صلح دیگری که به آشتی و برادری، مذاکره، آزادی بیان و دموکراسی اعتقاد داشت به همان شکل ناجوانمردانه به شهادت رسید.

دو روز پیش، چان دوندر و اردِم گل، دوخبرنگار، هنگامی که در کار افشای این لایه های چرک بودند بازداشت شدند. به ما بگویید، موقعی که دولت مرتکب جنایت می شود چه کسی جرات صحبت کردن درباره آن را دارد؟ در یک نظام دموکراتیک عموماً سه نهاد وجود دارند - البته در صورتی که دیکتاتوری حضور نداشته باشد،که مسئولیت این کار را برعهده دارند. اولین نهاد مجلس است. لکن، در این جا متاسفانه اکثریت اعضا فقط دستشان را بلند می کنند، بدون این که تلاشی برای پاک کردن لایه های چرکین کنند. حال، اگر پارلمان نتواند این مهم را به انجام برساند، در یک دموکراسی مطبوعات ستون چهارم قدرت می شوند. قوه قضاییه را فراموش کنید. من اصلا آن را به حساب نمی آورم.

موقعی که چان دوندر و اردم گل بازجویی می شدند، من در دادگاه حضور داشتم. انتظار ما این بود که قاضی به اصل استقلال قضات پای بند باشد، اما او تصمیم خود را پیش از آن که ما وارد سالن دادگاه شویم گرفته بود.

ما نُرم ها و هنجارهای ملی و بین المللی، از جمله قوانین مربوط به حقوق بشر اروپا، قانون اساسی و قوانین ملی راجع به پرونده دو خبرنگار یادشده را بررسی کردیم، بدین جهت که آن ها به شیوه ای دستگیر شدند که با هیچ کدام از این هنجارها و روش ها نمی خواند. جرم آن ها این بود که می گفتند دولت مرتکب جنایت شده برای این که دارد اسلحه به سوریه می فرستد.

ابتدا، این را انکار کردند. سپس آقای نخست وزیر اعلام کرد که دولت کمک های بشردوستانه به آن جا می فرستد. بعدتر، معاون نخست وزیر، طغرل تورکش، قسم خورد که هیچ اسلحه ای به ترکمن ها فرستاده نشده. نهایتاً، آقای رییس جمهور اعلام کرد که خود دستور ارسال این سلاح ها را داده است! خوب، طبق قانون اساسی رییس جمهوری از مسئولیت مبری است. حالا بیینیم چه کسی می تواند رییس جمهوری را محکوم کند؟

به ما بگویید چرا ارسال سلاح به ترکمن ها کار خوب و شایسته ای است؟ آیا این کشور فقط به یک قوم یا طایفه تعلق دارد یا به همه شهروندانش؟ درهمان منطقه، اقوام دیگری هم هستند، ارمنیان، آسوریان، عرب ها، کردها و ترکمن ها. اما چرا ما فقط به یکی از آنها باید کمک کنیم؟ آیا سازمان اطلاعات ما حق دارد اسلحه به سوریه بفرستد؟ مسلما نه ... بنابراین، موقعی که دولت با تشدید تنش در سوریه مرتکب جنایت می شود، ما می خواهیم که قوه قضاییه آن را افشا کند و اگراین قوه کارش را انجام نمی دهد، زیرا تحت کنترل دولت است، پس این کار را مطبوعات انجام خواهند داد. معهذا، آقای رییس جمهور خبرنگاران را تحت فشار و آزار قرار می دهد و آن ها را مجبور می کند حدود و ثغوری را که خودش تعیین کرده رعایت کنند.

در کشوری که مطبوعات و رسانه ها آزادی عمل ندارند، دموکراسی نمی تواند وجود داشته باشد. حتی شما، اعضای حزب عدالت و توسعه، که بیش از ۳١٧ کرسی در مجلس را اشغال کرده اید، حتی اگر شما او را رییس جمهوری این کشور اعلام کنید، نمی توانید نام این عملتان را دموکراسی بگذارید

در خبرهای امروز آمده بود که در مورد پرونده طاهر الچی مخفیانه تصمیم گیری شده است. اگر این گونه تصمیمات با مخفی کاری اتخاذ می شود، به این معنی است که جنایتی انجام شده که سعی در لاپوشانی آن می شود، همان طور که در مورد هراند دینک شد و همان طور که درمورد بمب گذاری های سوروچ و آنکارا عمل شد.

یکی از نمایندگان حزب آ.ک.پ. در دفاع از مخفی کاری در پرونده طاهر الچی به عملکرد مقامات فرانسوی طی حملات اخیر پاریس استناد کرد. پاسخ پایلان چنین بود:

در فرانسه، دادستان نتایج تحقیقات و تصمیمات گرفته شده را در همان روزی که حملات صورت گرفت اعلام کرد. وی گفت که داعش پشت سر این جنایات است. اما شما همگی (با اشاره دست به نمایندگان حزب عدالت و توسعه )با تحریف واقعیات این جنایات را لاپوشانی می کنید. ما اجازه نمی دهیم که شما واقعیت های پشت پرده ترور طاهر الچی را پنهان کنید. ما هم چنان به حمایت از چان دوندر و اردم گل تا تحقق آزادی مطبوعات در این کشور ادامه خواهیم داد.